چه زيبا خالقی دارم

دلم گرم است می دانم

که فردا باز خورشيدی،

ميان آسمان،چون نور می آيد

شبی می خواندم با مهر

سحر می راندم با ناز

چه بخشنده خدای عاشقی دارم

که می خواند مرا ،با آن که می داند گنهکارم

اگر رخ بربتابانم

دوباره،می نشيند بر سر راهم

دلم را می ربايد،با طنين گرم وزيبايش

که در قاموس پاک کبريايي،قهر،نازيباست

چه زيبا عاشقی را دوست می دارم

دلم گرم است می دانم،که می داند

بدون لطف او، تنهای تنهايم

اگر گم کرده ام من راه ورسم بندگی را،اما

دلم گرم است،می دانم،

خدای من،خدايی خوب می داند

ومی داند که سائل را نبايد دست خالی راند

دلم گرم خداوندی ست

که با دستان من، گندم برای يا کريم خانه می ريزد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: